Aristotelis Tzakos

Kostas Yfantis, 2008

Οι πολύχρωμοι δρόμοι του Αριστοτέλη Τζάκου συνεχίζονται. Το πολύχρωμο όραμα, το χρωματικό ταξίδι, προεκτείνεται, μεγαλώνει όπως το σύμπαν και αγκαλιάζει το υλικό του, το αφομειώνει και το εκπέμπει με σuμπαγή δομή πρός όλες τις κατευθύνσεις.

Στην καινούρια σειρά των έργων του, παρακολουθούμε την εξελικτική συνέχεια των προηγούμενων. Παρακολουθούμε μια νέα πορεία προς την αφαίρεση, μέσω όμως της σύνθεσης, μέσω μιας επίπονης τεχνοτροπίας πλεγμάτων που δημιουργούνται γραμμή-γραμμή, τετράγωνο-τετράγωνο, παραλληλόγραμμο-παραλληλόγραμμο, ψηφίδα-ψηφίδα, με γραμμές κάθετες, οριζόντιες, συγκλίνουσες, καθαρές ή ασαφείς, με απεριόριστους χρωματικούς συνδυασμούς, που συνομιλούν απ' ευθείας με τον θεατή.

Μια αφαίρεση που περιέχει μόνο χρώμα, δηλαδή φως και τίποτε άλλο και γι’ αυτό τα λέει όλα. Πλέγματα χρώματος οριοθετούν, παρεμβάλλονται, διαπερνούν και μετατίθενται στον χώρο ή μάλλον αιωρούνται στον χώρο, ξεκινούν από την λαϊκή παράδοση του υφαντού και γίνονται ζωγραφική σύγχρονη, που οδηγεί σε διαρκή αναζήτηση, διαρκές κυνήγι των δυνατοτήτων της και των ορίων της.

Σχέδια που θυμίζουν υφάσματα παραδοσιακά, κουβέρτες, κεντήματα, εργόχειρα, κουρτίνες, κερήθρες, κατασκευές ξύλινες, μεταλλικές, με βάθος που υπαινίσσεται ανοίγματα σε άλλες διαστάσεις. Αλλά και πλέγματα-συρματοπλέγματα τnς αβίωτης σύγχρονης καθημερινότητας.

Είναι η εικόνα της μνήμης, της αρχέγονης μνήμης, προσωπικής και συλλογικής. Της καθαρής μνήμης χωρίς την παρουσία του περιττού, χωρίς το πλεονάζον βάρος του. Πλέγματα μετέωρα σαν να κολυμπούν ή να ίπτανται, γαληνευοντας τον θεατή με τις μεστές γραμμές, τα κορεσμένα χρώματα, το ήρεμο πάθος, τη βεβαιότητα της έκφρασης.

Η πραγματικότητα λοιπόν όπως και άλλοτε μας έχει δείξει ο ζωγράφος, αποτελείται από χρώμα. Το ταξίδι του Αριστοτέλη Τζάκου συνεχίζεται με ανεξάντλητους συνδιασμούς και ιδιότητες συναρπαστικές. Μιά ζωγραφική στιβαρή στην πιο καλή της ώρα.

Κώστας Υφαντής, 2008